Albert de Zwart (73) komt uit een familie vol duivenmelkers: ‘Ik werd geboren in de duivenwinkel’

Hokjes, planken waar de duiven op kunnen landen en oneindig ‘hoe’ roepen: het hoort allemaal bij het leven van een duivenmelker. Albert de Zwart (73) is zo lang hij zich kan herinneren bezig met de vogels.

Zijn opa, zijn vader en nu Albert zelf: iedereen in zijn familie heeft duiven gehad. Alberts vader begon in 1937 duivenwinkel de Zwarte Vogel in de Schalk Burgerstraat in Den Haag. Vandaag de dag is de winkel nog steeds een begrip bij veel duivenliefhebbers, al denkt Albert dat het einde van de winkel en de duivensport in zicht is…

Hoe, kom maar

Hoe werkt de duivensport eigenlijk? “Het draait om het vangen van vreemde duiven.” Een duif lok je met een doffer en een doffer met een duif, legt Albert uit. “Als ik een duif bij mijn til in de buurt zie, laat ik een doffer los. Ik hoop dan dat de vreemde vogel verliefd wordt op mijn doffer, met haar paart en meeneemt naar een hokje. Daarna komt het neer op heel stil zitten en op het juiste moment het hok sluiten.”

Duivenmelkers zijn echte fanatiekelingen. Zo vertelt Albert dat er geregeld ruzie was onder zijn klanten over het vangen van elkaars duiven en zelf had hij ook weleens een aanvaring. “Er kocht op een middag een man een duif bij mijn vader in de winkel. Deze duif ving ik nog geen uur later en plaatste ik terug in de winkel, want dat deden wij met de gevangen vogels. De klant kwam de volgende dag weer terug en zag diezelfde duif in de winkel zitten. Hij was woest”, vertelt Albert lachend.

De Zwarte Vogel

De Zwarte Vogel is na het overlijden van zijn vader overgenomen door Albert, zijn broer Joop en zijn neefje Charles, die de winkel in de Schalk Burgerstraat voorzette. Het zat de familie niet mee. Een aantal jaar later overleed ook eigenaar, broer en vader Joop. Albert en Charles gingen als echte duivenliefhebbers door met het vak, maar het verdriet was groot. In 2012 ging Albert met pensioen en verhuisde de zaak onder leiding van alleen nog Charels naar de Mangaanstraat in Den Haag.

“De winkel is naast een verkoopplaats ook een ontmoetingsplek”, vertelt Albert. Duivenmelkers uit de hele regio komen volgens Albert naar de Zwarte Vogel om bakkies koffie met elkaar te drinken en te praten over duiven, maar voor hoe lang zal dit nog kunnen? “Charels is de laatste in onze familie met een passie voor duiven. Hierna hebben wij geen opvolger voor de winkel en dan zal dit het einde van de Zwarte Vogel betekenen.”

Uitstervend

Volgens Albert is de duivensport, zoals hij hem zo fanatiek beoefende, aan het uitsterven. “Ik woon tegenwoordig in Voorschoten. Ik ben verhuisd, omdat de buurt waar ik woonde achteruit ging. Er kwamen steeds meer buitenlandse mensen wonen en die hebben simpelweg geen duiven.” Duiven en de sport is een belangrijk onderdeel van Alberts leven en hij zocht dan ook een plek op waar meer duiventillen lagen. “Ik ben van mening dat er over tien jaar geen duivensport meer bestaat. De dierenrechten worden steeds strenger en jonge mensen nemen vrijwel geen duiven meer.” Albert denkt dan ook dat na zijn generatie er niet zoveel duivenmelkers meer zullen bestaan.

De tekst gaat verder onder de foto>

Een lekker bakkie

Albert is ondertussen al een tijd met pensioen, maar hij komt nog steeds twee keer per week voor een bakkie naar de Zwarte Vogel. “Elke dag komen klanten gezellig kletsen over duiven, Den Haag en vooral veel domme praat”, vertelt Albert terwijl hij bij zijn maten gaat zitten. “Praten over niks, dat kunnen wij hier heel goed. En gezellig dat het is!”

Wat Albert graag in zijn vrije tijd doet naast bakkies doen bij de Zwarte Vogel? Dat is natuurlijk makkelijk te beantwoorden: “Ik ben in hart en nieren een duivenmelker, dus mijn vrije dagen besteed ik op mijn duiventil.”