Van de pantyafdeling tot het Prijzencircus; dit missen Hagenaars (nog steeds) van V&D

In 2006 sloot warenhuis V&D de deuren na een faillissement. Ook de winkels in en om Den Haag moesten, na een leegverkoop dicht. Zeker het grote pand aan de Grote Marktstraat doet veel mensen denken aan het warenhuis dat nog steeds wordt gemist.

Welke zaak er ook opent aan de Grote Marktstraat, telkens weer zijn er reacties van lezers die laten zien dat Vroom en Dreesmann nog steeds enorm wordt gemist. Maar wat missen Hagenaars nou zo aan het warenhuis dat al zeven jaar geleden de deuren sloot? Wij deden een oproep.

Het midden tussen HEMA en Bijenkorf

Ewald laat op Facebook weten vooral de chocoladecroissants te missen en Riekje was enthousiast over het goed opgeleide personeel. Net als Tom: ‘Het was in prijs en kwaliteit het midden tussen Hema en de Bijenkorf. En het personeel was ook nog goed. Hopelijk zijn ze allemaal goed terecht gekomen.”

Brigitte laat ons via mail weten: ‘V&D was ons (cultureel) erfgoed. V&D hoorde bij Nederland. Bij mijn jeugd, bij mijn tienerjaren, bij mij als twintiger, bij mij als werkende vrouw van 30 tot ‘ergens’ in mijn vijftiger jaren. Bij V&D  kocht je je panties, je regenhoedjes, je make-up,  je schrijfwaren, je sjaals, een heerlijk broodje bij La Place… eigenlijk kocht je er alles!’

La Place

Meer mensen missen het horecagedeelte van V&D. De verse sapjes en broodjes, maar ook het eenvoudige bakje koffie van La Place worden net als de chocoladeletters (alleen verkrijgbaar tijdens de sinterklaasperiode) en de erwtensoep door verschillende schrijvers als een gemis omschreven.

Gabrielle: ‘Bij de V&D kocht ik alles. En dan heb ik het nog niet over de lekkere koffie-afspraakjes in La Place + taartje, een notenbrood scoren bij de bakkerij of een doosje chocola…..’

De tekst gaat verder onder de foto >>>

Marlies kwam vooral graag op de Schoolcampus af die in de zomervakantie klaarstond om scholieren van nieuwe agenda’s te voorzien: ‘School Campus was een walhalla van allemaal leuke en nieuwe schoolspulletjes.’ Patricia is het daarmee eens: ‘Ik mis de School Campus. Nu ik zelf een schoolgaand kind heb, zou ik hem die ervaring willen geven van eigen bewustzijn laten ontwikkelen en zelf keuzes leren maken. Een eigen identiteit leren ontwikkelen. In de jaren 90 deed je dat met je schoolspullen op school.’

Sinterklaas en Kerst

Veel lezers lieten ons weten de Kerst- en sinterklaasetalages te missen van V&D. Marlies denkt ook nog graag aan de sinterklaastijd: ‘Tegen de feestdagen kreeg iedereen huis aan huis bezorgd de cadeaugids in de bus. Dan kon de voorpret beginnen om cadeautjes uit te zoeken voor Sinterklaas en de Kerst. Wat ik mij vaag kan herinneren dat er beneden ook een supermarkt zat met allemaal luxe-en speciale etenswaren.’

Theo: ‘Omdat de winkel een overdekte verbinding was tussen de Grote Markt- en de Spuistraat. Onderweg kwam ik allerlei aanbiedingen tegen van de verschillende afdelingen zoals modeaccessoires. Als ik genoeg tijd had pakte ik de roltrap, maar als ik doorliep had je aan het einde de vers- en seizoenproducten. De grote keuze van chocolade was vaak te verleidelijk voor mij. Rond de feestdagen was de winkel nog aantrekkelijker.’

Sandra: ‘Wellicht door jullie artikel en bijdrage staat er een ondernemer op die een ‘nieuwe V&D’ begint.’ Wie oh wie?